…μετά από αρκετές ώρες καλού ύπνου, ξυπνώ ευδιάθετος. Ξεκινώ την ημέρα μου με jogging και ασκήσεις. Ακολουθεί ένα πλούσιο, αλλά υγιεινό πρωινό. Νιώθω ευεξία, όπως πάντα μετά τη γυμναστική. Ο χώρος μου συμβάλλει στη δημιουργία της καλής μου διάθεσης. Αποπνέει έναν αέρα ποιότητας, κομψότητας και πολυτέλειας. 


Δεν παρασύρομαι από τη μόδα της εποχής... 


...το ντύσιμό μου είναι διαχρονικό και κομψό. ‘Οπως και η διακόσμηση στο καθιστικό μου. Κλασικά έπιπλα από μασίφ σκούρο ξύλο, πίνακες με όμορφα τοπία, κρυστάλλινα φωτιστικά και καλαίσθητα διακοσμητικά με χρυσές πινελιές, δημιουργούν ένα περιβάλλον που αποδεικνύει το καλό μου γούστο. Κάνω ντους και φοράω ένα κλασικό πόλο μπλουζάκι και παντελόνι σε μία ταιριαστή απόχρωση. Φροντίζω η εμφάνισή μου να είναι άψογη, παρόλο που δε σκοπεύω να βγω από το σπίτι σήμερα το πρωί... 
 


 

Ισιώνω λίγο τον πίνακα... 

 
...πάνω από το πιάνο. Κοιτάζω γύρω μου. Εντάξει, τα πάντα είναι πεντακάθαρα και τακτοποιημένα. Στην τραπεζαρία, όλα είναι τοποθετημένα με γνώμονα την ισορροπία και την αρμονία. Πάνω στον μπουφέ, δύο μεγάλα κηροπήγια αριστερά και δεξιά, αναδεικνύουν το μεγάλο ιστιοφόρο καράβι που βρίσκεται στο κέντρο. Από πάνω, ο εντυπωσιακός καθρέπτης με το χρυσό περίγραμμα ολοκληρώνει το σύνολο. Στο τραπέζι, ένα κρυστάλλινο βάζο με λευκά τριαντάφυλλα και δύο τασάκια είναι τοποθετημένα σε απόλυτη συμμετρία... Κάνω έναν τελευταίο έλεγχο για το αποψινό μου ραντεβού, αν και το έχω οργανώσει τέλεια.  

 


 

Το αυτοκίνητο είναι φρεσκοπλυμένο... 

 
...και γυαλίζει σα να βγήκε μόλις τώρα από το εργοστάσιο. Η ανθοδέσμη με τα λευκά τριαντάφυλλα έχει ήδη παραδοθεί στον προορισμό της. Πηγαίνω στο υπνοδωμάτιο. Το κοστούμι, έτοιμο από το καθαριστήριο, βρίσκεται κρεμασμένο στην ντουλάπα. Ακόμα κι εδώ, ο πιο ιδιωτικός χώρος του σπιτιού μου δεν υστερεί σε τάξη, αρμονία και ποιότητα! Κομψά έπιπλα και φωτιστικά, καθρέπτες και διακοσμητικά με χρυσές λεπτομέρειες και φυσικά, μοναδικά λευκά είδη για το κρεβάτι σε διαχρονικά σχέδια, συνθέτουν το περιβάλλον που με ηρεμεί, με εκφράζει και με αντιπροσωπεύει. 

 


 

Τηλεφωνώ στο εστιατόριο... 

 
...για να επιβεβαιώσω την κράτηση. Κάθομαι στην άνεση της βεράντας μου και απολαμβάνω τον καθαρό αέρα του Σαββατιάτικου πρωϊνού. ‘Εχω επιλέξει γι’αυτόν τον χώρο, ένα καθιστικό με καναπέ και πολυθρόνες από ρατάν. Πιο πέρα, η τραπεζαρία είναι φτιαγμένη από το ίδιο ποιοτικό υλικό. Μία μεγάλη ομπρέλα προσφέρει απλόχερα τη σκιά της όταν ο καιρός το απαιτεί. Τίποτα δεν ξεφεύγει από τη χρωματική παλέτα που έχω επιλέξει, τις γήινες αποχρώσεις του μπεζ και του καφέ. Διάφορα φυτά φιλοξενούνται μέσα σε κεραμικά κασπώ ίδιου μεγέθους και χρώματος και γεμίζουν τον χώρο περιμετρικά.  

 



Μιλώ στο κινητό μου. «- ’Εχω κάνει κράτηση για ένα τραπέζι για δύο άτομα. Θα είμαστε εκεί στις 20:00 ακριβώς». Η κοπέλα στην άλλη άκρη της γραμμής, με ρωτά ευγενικά:   «- Το όνομά σας, παρακαλώ;» Χαμογελώ αινιγματικά και για μια στιγμή, μπαίνω στον πειρασμό να απαντήσω… «My name is Bond. James Bond»!