‘Οταν έχω νοσταλγική διάθεση...

…απολαμβάνω την ηρεμία και την ησυχία του σπιτιού. Ο νους μου ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και κάνω μια ανασκόπηση της ζωής μου. Τα παιδικά χρόνια, οι φίλοι από το σχολείο, οι πρώτοι έρωτες, οι εφηβικές τρέλες…Στο σπίτι μου, θέλω να εκφράσω αυτή τη νοσταλγική διάθεση μέσα από αντικείμενα εμπνευσμένα από την αισθητική και την κομψότητα του παρελθόντος. 
 

...και ανοίγω τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες. Η πρώτη παρέλαση, ένα οικογενειακό τραπέζι, ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, η παρέα στην πενταήμερη του σχολείου, τα πρώτα μας μηχανάκια… Το καθιστικό μου εκφράζει τη ρομαντική μου διάθεση και μου ξυπνά παιδικές αναμνήσεις από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Ο ρετρό καναπές με τα κεντημένα μαξιλάρια, το vintage σεκρετέρ, το χαλί που μοιάζει φθαρμένο από τον χρόνο, ο μικρός κρυστάλλινος πολυέλαιος, η βελούδινη αναπαυτική πολυθρόνα... Στον τοίχο, τα ξύλινα πινακάκια απεικονίζουν παλιές διαφημίσεις και ασπρόμαυρες εικόνες περασμένων δεκαετιών. Στη βιβλιοθήκη, διάφορες μεταλλικές μινιατούρες διακόπτουν τη μονοτονία των δερματόδετων βιβλίων, ενώ οι επιφάνειες όλων των επίπλων γεμίζουν με βάζα και λουλούδια, καραβάκια, κουτιά με φλοράλ μοτίβα, ρομαντικά μπιμπελό και κορνίζες με φωτογραφίες... 

 

 

...και χαϊδεύω τα πορσελάνινα σερβίτσια και τα χειροποίητα κεντήματα. Μου αρέσει το καινούριο, αλλά πιστεύω ότι αυτό πρέπει να εμπνέεται από την αισθητική, την ποιότητα και την εργονομία του παρελθόντος. Για την τραπεζαρία μου, έχω επιλέξει ένα ρετρό μπουφεδάκι που θυμίζει ελληνική ταινία του ‘60. Το διακοσμώ με ένα μεγάλο κρυστάλλινο βάζο με λουλούδια, κηροπήγια και φοντανιέρες. Στον τοίχο, δύο όμορφες απλίκες πλαισιώνουν έναν ρομαντικό πίνακα.  Στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, το σερβίτσιο και τα σκεύη θυμίζουν όμορφες οικογενειακές στιγμές στο πατρικό μου σπίτι: σκαλιστά ποτήρια και καράφες, πιάτα σε παλ αποχρώσεις, τουρτιέρες και μπρονζέ μαχαιροπήρουνα, συνθέτουν το νοσταλγικό μου σκηνικό. 
 

 

Οι πρόγονοί μου ποζάρουν στον φακό και είναι σα να θέλουν να μου πουν την ιστορία τους. Νοσταλγώ την αθωότητα και τις ηθικές αξίες του παρελθόντος. Το υπνοδωμάτιό μου αποπνέει την ίδια διάθεση για ηρεμία και συναισθηματισμό. Η ζεστασιά του ξύλου στα έπιπλα και τα απαλά χρώματα στα σκεπάσματα συμβάλλουν στην παραμυθένια, κομψή ατμόσφαιρα. Τα λουλουδάτα μοτίβα στα διακοσμητικά, τα πινακάκια, τα πομολάκια των επίπλων και τις κοσμηματοθήκες είναι οι μικρές λεπτομέρειες που σφραγίζουν τον ρομαντικό χαρακτήρα του δωματίου.    

 

 

Ο κήπος μου, ξαναζωντανεύει αγαπημένες εικόνες της παιδικής μου ηλικίας από τα καλοκαίρια που περνούσα στο εξοχικό του παππού και της γιαγιάς. Βουκαμβίλιες, γεράνια και τριανταφυλλιές αναλαμβάνουν να ανακαλέσουν τις μυρωδιές του παρελθόντος, ενώ το νυχτολούλουδο θυμίζει σινεμά της δεκαετίας του ‘70 και του ‘80. Τα έπιπλα του κήπου κινούνται στον ίδιο νοσταλγικό ρυθμό: ένα μικρό καθιστικό από μπαμπού, ένα τραπεζάκι και δυο καρέκλες που θυμίζουν Παριζιάνικο μπιστρό, μία τραπεζαρία από φερ φορζέ που κάποτε δεν έλειπε από κανένα σπίτι, ένα ξύλινο παγκάκι με σιδερένια μπράτσα... Σε κεντρικό σημείο, ένα μικρό συντριβάνι συμβάλλει στην ηρεμία και τη χαλάρωση με τον γλυκό του ήχο.  
 

Πατάω τα πλήκτρα της αντίκας γραφομηχανής που αγόρασα στο Μοναστηράκι. Παλιά αντικείμενα, δοκιμασμένα στον χρόνο. Εμπνέομαι από την αρμονία, την αισθητική και την ποιότητά τους. Πιστεύω ότι κάθε αντικείμενο έχει ψυχή, συμβολίζει μια ανάμνηση και σιγοψιθυρίζει μια ιστορία. Πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξω τη φωτογραφική μηχανή που κληρονόμησα από τον παππού…